Wbrew pozorom, archiwizacja danych to bardzo szerokie pojęcie, za którym kryje się kilka dostępnych opcji zapisu. Warto wspomnieć, że jest to możliwe tylko wtedy, kiedy zapisuje się pliki na dysk zewnętrzny, albo dysk sieciowy. Dostępne rodzaje kopii zapasowych różnią się od siebie przeznaczeniem oraz  sposobem tworzenia backupu i przywracania plików. Należy pamiętać, że kopia zapasowa jest przede wszystkim czymś, do czego będzie można się odnieść w sytuacji kompletnej utraty danych.

Który rodzaj kopii zapasowej jest najlepszy?

Wyróżnia się cztery podstawowe wersje wykonywania kopii zapasowej. Są to:

• standardowa – ta metoda trwa najdłużej i jest wykonywana zazwyczaj przy tworzeniu pierwszego backupu. Polega na zrobieniu kopii wszystkich wyznaczonych plików i wyczyszczeniu archiwum;

• przyrostowa (incremental) – bazuje na tworzeniu kopii zapasowej od ostatniego backupu wykonanego przy użyciu tej samej metody lub kopii standardowej. Nie kumuluje plików nowych i zmodyfikowanych, dlatego każdorazowo odnosi się do ostatniej wykonanej kopii zapasowej, pomijając poprzednie. Cały proces zapisu danych zajmuje mniej czasu niż w przypadku metody standardowej, jednak jest bardziej czasochłonne przy odtwarzaniu plików;

• różnicowa (differential) – bazuje na tworzeniu backupu danych, które zostały zmienione lub dodane od czasu pierwszej pełnej kopii zapasowej. Ta metoda nie wpływa w żaden sposób na atrybuty archiwizacji plików. Choć wymaga więcej miejsca niż w przypadku metody przyrostowej, jednak jej zaletą jest to, że nie trzeba przechowywać każdej wersji zapisu na dysku, ponieważ wystarczy ta najnowsza;

• codzienna – wybór tej metody pozwala na kopiowaniu wszystkich plików, których zawartość modyfikowano w dniu wykonywania backupu. Co więcej, przy codziennym zapisie plików atrybut archiwizacji nie jest czyszczony.